Astrologia to swoisty przewodnik życia. Od zawsze intrygowała, często była drogowskazem i doradcą w ważnych wydarzeniach. To nie tylko świat horoskopów, skomplikowanych wykresów i spoglądania w przyszłość ale też możliwość rozwoju poprzez poznanie siebie, swojego wnętrza, osobowości.
Starożytni umieli ją umiejętnie wykorzystać. Byli świetnymi obserwatorami nieba, potrafili analizować zjawiska zachodzące zarówno na ziemi jak i na niebie. Dobry astrolog cieszył się poważaniem, szacunkiem i dostatkiem. Gorzej, gdy się pomylił...
Rozróżniali oni dwa rodzaje astrologii:
• naturalną opartą na obserwacji słońca, księżyca, planet i gwaizd, ich pozycji i przemieszcania się
• oceniająca, która badała wpływ wyzej wymienionych sił na człowieka.
Starożytni stosowali obie metody jednocześnie. W ciągu wieków, gdy nastapił rozwój nauki, studiów, badanie kosmosu zaczęło funkcjonować jako astronomia, natomiast termin "astrologia" zaczął dotyczyć określania wpływu planet i gwiazd na życie ludzkie.
Dziś astrologia najczęściej kojarzona jest z horoskopami i zodiakiem. Lekceważy się ją i nie docenia jej możliwości. Jest to jednak nauka, która wymaga ogromnej wiedzy, nauki i studiów, by móc prawidłowo wykreślić kosmogram jaki i właściwie go zinerpretować.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentarze są mile widziane lecz proszę o podpisywanie ich chociażby imieniem. Miło mi będzie poznać czytelników. Komentarze anonimowe o charakterze spamu będą usuwane. :)