Byk

Wrażliwy Materialista
20 kwietnia do 20 maja

Planeta: Wenus 

Żywioł: Ziemia 
Kamień: szmaragd, agat 
Doskonały związek z Koziorożcem, Rakiem i Panną oraz z osobami spod tego samego znaku.  Małe szanse z Lwem, Baranem. 

Byk przejmuje władzę w ostatniej dekadzie kwietnia i jest drugim znakiem wiosennym. Znaczący wpływ na jego osobowość ma żywioł Ziemi, który zapewnia mu stabilizację, spokój i poczucie własnej wartości. To typowy materialista o wrażliwej duszy. Byk ceni sobie wygodne i komfortowe życie. Lubi posiadać piękne przedmioty i gromadzić dobra materialne. To wzór cierpliwości, dojrzałości i solidności. Jest sumiennym pracownikiem, zwłaszcza gdy praca spełnia jego oczekiwania. W swoim dążeniu do celu potrafi być konsekwentny i dokładny. Działa systematycznie, uparcie i wytrwale, według planu i z rozmysłem. W tym co robi nie lubi ponaglania, niezdecydowania i chaosu. 

Duży wpływ na Byki ma planeta Wenus, która daje im zmysł estetyczny. Widać to w ich domu i otoczeniu, w którym znajdują się gustownie dobrane meble, dodatki i garderoba. Pod wpływem tej planety osoby obdarzone są zmysłowością, wrodzonym powabem i talentami artystycznymi zwłaszcza w kierunku muzyki, śpiewu i tańca. Często w dorosłym życiu realizują się na tym polu i osiągają sukces. Osoby spod znaku Byka są smakoszami, uwielbiają zarówno wykwintne restauracje jak i domową kuchnię. Mają nieposkromiony apetyt, są typowymi łasuchami, dlatego trudno im zachować zgrabną, szczupłą figurę. 

W uczuciach i przyjaźniach zachowują ostrożność i z dystansem podchodzą do nowych znajomości. Nie od razu się zakochują. Potrzebują czasu, by kogoś poznać ale gdy nabiorą zaufania, całym sobą poświęcają się ukochanej osobie. W związkach są szczere, wierne i zmysłowe. Jasno wyrażają swoje uczucia i określają granice postępowania. Lubią być przytulane i rozpieszczane. Pod wpływem miłości rozkwitają, dając z siebie wszystko co najlepsze. Bardzo ważną rolę w życiu Byka spełnia rodzina. Cenią sobie harmonię i spokój ogniska domowego. Jako rodzice starają się stworzyć dla swoich pociech uporządkowany, pełen ciepła dom. Uwielbiają spędzać czas ze swoimi dziećmi, udzielając się we wspólnych zabawach i zajęciach.

Dzieci urodzone pod patronatem Byka nie lubią zmian, niepewnych sytuacji i braku poczucia bezpieczeństwa. Wszelkie zawirowania życiowe powodują u nich emocjonalne zachwianie. Mając wsparcie u najbliższych, są wyciszone, spokojne i zrównoważone. Sprawiają wrażenie powolnych a nawet flegmatycznych. Młode Byki również uwielbiają łakocie i są małymi łakomczuszkami, stąd ich skłonności do tycia. 

Wady u Byków to przede wszystkim upór, skłonność do despotyzmu i nadmierny materializm. Za wszelką cenę dążą do przeprowadzenia swojej woli manipulując sytuacją i innymi osobami. Mogą być impulsywne i wybuchowe, mimo, że są symbolem spokoju. Są to jednak krótkotrwałe ataki złości, które po chwili mijają. Wtedy można z nimi spokojnie porozmawiać i wyjaśnić nurtującą kwestię. W miłości są zazdrosne i zaborcze. Nie wybaczają oszustw, zdrad i krętactw.

artykuł napisany dla czasopisma "Adremida"

źródło zdjęć:

1) lauratarot.com

2) universe-wallpaper

Wyrocznia Drzew

Ogham - święty alfabet druidów zawiera sekrety magii i wróżbiarstwa. Dawniej tylko wtajemniczeni mogli poznać te tajemnice. Celtowie byli złączeni z Matką Naturą i łączyli swoje pokrewieństwo z drzewami, które odzwierciedla właśnie drzewny kalendarz. Wierzyli oni, że każde drzewo ma swojego duszka a niektóre drzewa mają moc, dlatego otaczali je czcią.

źródło zdjęć: perso.wanadoo.es

W odróżnieniu od innych alfabetów, Ogham nie ma pojedynczych liter, lecz zestaw pięciu liter reprezentowanych przez jedną, dwie, trzy, cztery lub pięć linii u góry, na dole lub przedzielające linię bazową znaną jako „druim”. Róg stojących kamieni tworzył linię bazową i był nazywany „arris”. Litery Oghamu zwane są „fedha” lub „fews” i zapisywano je od lewej do prawej strony lub, na stojących kamieniach, od góry do dołu. Dla Celtów język był mocnym narzędziem nie tylko do codziennej komunikacji ale także do celów magicznych. 

Ogham często jest nazywany “Wyrocznią Drzew” ale nie wszystkie z nich są drzewami. Wśród nich są takie rośliny jak bluszcz, jemioła, janowiec ciernisty, jeżyna, wrzos i trzcina. Bluszcz, gdy dojrzeje przypomina strukturą drzewo, jemioła rośnie na drzewach, natomiast janowiec, jeżyna, wrzos i trzcina rosną tam, gdzie nie ma drzew. 

Oghamy tworzą księżycowy kalendarz odnoszący się do obracającego się koła roku:

źródło zdjęcia:ruedaceltadelao

Oghamy

Krótko o historii tarota

Historia kart tarota ginie w dawnych czasach i nikt nie jest w stanie określić skąd się wziął ani skąd pochodzi. Przypisuje się im wprawdzie rodowód indyjski, egipski ale trudno wywnioskować jak było naprawdę. Pierwsza wzmianka o tarocie pojawia się w 1299 roku, kiedy jeszcze funkcjonowały pod nazwą „Naibi”. Z XIV wieku pochodzą rózne dokumenty, w których możemy odnaleźć ich ślad, m.in. z dekretu, który został wydany przez francuskiego króla Karola V zabraniającego gry w karty. Początkowo, bowiem tarot był grą karcianą, jednak z czasem zaczęto wykorzystywać go do wróżb.

Pierwszy udokumentowany ślad tarota w Europie – XIV wiek. Wtedy wróżono z kart wyrytych na tabliczkach z kości słoniowej i według niektórych dotarły one do nas z Indii lub Chin. Inni twierdzą, że od Maurów lub Arabów a jeszcze inni przypisują to Cyganom. Inna wersja, że do Europy dotarły z Palestyny poprzez krzyżowców. Jeszcze inni twierdzą że jest to spadek po starożytnych egipskich kapłanach.

Do Francji karty wprowadził malarz Jacquemin Gringoneur, który otrzymał zlecenie od królewskiego skarbnika, by wykonać trzy talie kolorowych kart do zabawy dla opóźnionego w rozwoju króla Karola VI (1380 – 1422).

Pod koniec XIV wieku karty tarota były już popularne w całej Europie. Jego symbole, figury były rysowane przez malarzy włoskiego renesansu, sprzedawane w Niemczech. We Francji powstała wówczas talia Tarota Marsylskiego, która do dziś cieszy się niezwykłą popularnością.

Najstarsze talie tarota, które zachowały się do dziś pochodzą z XV wieku. Jedną z jest tarot marsylski. Na małych arkanach znajdują się tylko symbole danego koloru stąd jego trudność. Osobiście wolę obrazkowe historie stworzone przez Arthura Edwarda Waite,a, który żył na przełomie XIX i XX wieku. Namalowane przez Pamelę Colman Smith rysunki do dziś są bardzo często inspiracją dla twórców talii tarota. Karty A.E. Waite’a zostały wydane w 1909 roku przez Wydawnictwo „William Rider and Son”. Od tamtego czasu są jedną z popularniejszych talii tarota.

Tarotowi Magowie

źródło zdjęć: 

1) vidovita-ovcica.net

2)  postawtarota.pl  

Baran

Urodzony Wojownik

21 marca do 19 kwietnia

Kwiecień to czas panowania znaku Barana, który obejmuje władzę na nieboskłonie wraz z nadejściem równonocy wiosennej,wraz z pierwszym dniem wiosny, gdy światło zwycięża nad ciemnością.

Planeta rządząca znakiem: Mars 

Żywioł: Ogień
Szczęśliwe liczby: 7, 47, 87

Kolory dla Barana: czerwony, a także zielony
Kamień: rubin, diament, ametyst, granat, turkus
Z kim Baranom po drodze: Lew, Strzelec, Waga, Bliźnięta, Skorpion
Z kim się nie układa: Koziorożec, Rak, Panna.
Zdrowie: powinni zwracać uwagę na głowę, oczy, twarz i szczękę.

Zodiakalny Baran kojarzony jest najczęściej z odwagą, wojowniczością i nieustępliwością. Duży wpływ ma na niego planeta Mars, która mu patronuje i nadaje jego charakterowi agresywność, wolę walki i stanowczość. Powoduje, że Baran nie cofa się przed wyzwaniami, wręcz przeciwnie uwielbia je. Wtedy wie, że żyje. To urodzony lider i przywódca stada. Pęd do ryzyka i podejmowanie się zadań często przekracza granice zdrowego rozsądku ale bez tego Baran nie byłby sobą. Nieco uspokaja się w wieku dojrzałym ale nie przestaje być wiecznie młodym, przekonanym o swojej wartości wojownikiem.

Baran wyróżnia się wyglądem, pewnością siebie i sposobem bycia, dlatego wzbudza zainteresowanie u płci przeciwnej. Jest tzw. „duszą towarzystwa”, nadaje rytm zabawie a jego humor udziela się wszystkim. Interesuje się nowinkami modowymi i technicznymi. Jest szczęśliwy, gdy kupi w promocji nowy gadżet, sprzęt agd czy rtv. Uwielbia dobrej jakości i sprawdzonej marki ubrania, podąża za trendami mody i starannie dobiera swoja garderobę. 

Mimo, że ma nie łatwy charakter to jest osobą lubianą i chętnie widzianą w towarzystwie. Umiejętnie dobiera sobie przyjaciół wobec których jest lojalny i szczery. Jest dobrym mówcą, uwielbiają długie dyskusje, dlatego świetnie realizuje się w polityce. Nie jest jednak typem, który długo myśli i zastanawia się nad nowym przedsięwzięciem. Jego dewiza to : „Nie mów tylko zrób” Żyje tu i teraz, realnie oceniając szanse i możliwości. Lubi podróżować, poznawać nowe, ciekawe, egzotyczne miejsca. Nie cierpi kłamstwa, fałszu, oszustwa i krętactw. Jego życie jest niekonwencjonalne, nie zawsze komfortowe ale na pewno ciekawe.

Jako dziecko przysparza swoim rodzicom kłopotów. To typ małego łobuziaka, którego wszędzie pełno. Jest dzieckiem ruchliwym, pełnym radości, pomysłowości tzw. „żywe srebro”. Wie czego chce a przez to jest uparty i nieposłuszny. Wśród rówieśników wiedzie prym i nie daje sobie „dmuchać w kaszę”. Ma jasny i głośny sposób mówienia. Jego głos jest pewny i krzykliwy, dlatego bez obaw wyraża swoją opinię i komenderuje innymi. 

Wady: Potrafią być grubiańscy, szczerzy aż do przesady, „co w myśli to na języku”, uparci, nieustępliwi, niecierpliwi. Trudno ich przekonać do swoich racji tym bardziej, że uważają swoje zdanie za trafne i bezbłędne. Brak im często delikatności, romantyczności i wrażliwości. Niełatwo wybaczają urazy i zdradę. Bywają bezczelni i aroganccy.

Symbolika Barana

artykuł napisany dla czasopisma "Adremida"

źródło zdjęć: 
graphics.comments.funmunch.com

Oghamy

Oghamy są najstarszym, celtyckim pismem złożonym z systemu kresek jednej, dwie, trzy, cztery lub pięć u góry, na dole lub przedzielające linię bazową zwaną „druim”. Oghamy można znaleźć niemal wyłącznie na Wyspach Brytyjskich i mogły pojawić się tam kilka lat przed narodzinami Chrystusa.

Litery Oghamu zwane są „fedha” lub „fews” i zapisywano je od lewej do prawej strony lub na kamieniach od góry do dołu. Krawędź stojących głazów tworzył pionową linię bazową i był nazywany „arris. Każda z figur utworzona w ten sposób określa literę, do której przypisane jest konkretne drzewo. Dlatego też alfabet oghamiczny zwany jest również „ Alfabetem Drzew” . Każda litera ma swoją moc, a wszystkie słowa zaczynające się od tej samej litery miały związek z magią. Każdy fews, oprócz drzewa, ma określony kolor i rodzaj ptaka. Wiele różnych znaczeń zaginęło z upływem czasu. Początkowo alfabet ogamiczny składał się z 20 znaków, potem dodano jeszcze pięć ale często do wróżenia używa się dawnej ilości liter.

W Księdze Ballymota” – manuskrypcie z XV wieku można znaleźć taki opis oghamów:

„Skąd i od kogo wywodzą się Oghamy? Miejsce to Wyspa Hybernia zamieszkana przez Szkotów; w czasach Breassa, syna Elatana, późniejszego króla Irlandii. Osoba to Ogma... człowiek biegły w dialektach i poezji, to on wymyślił Ogham, wraz z obiektami będącymi znakami tajemnej mowy znanej tylko uczonym i trzymanej z dala od niewykształconych... zapisywano go na brzozie i ofiarowano Lughowi, synowi Etlama.”

Wyrocznia Drzew

źródło zdjęcia: 

megapedia.pl