Sens ezoteryki

Ezoteryka wielu ludziom kojarzy się negatywnie, posądzana o kontakt z siłami nieczystymi itp. Przez wieki była to wiedza zastrzeżona dla wybranych i nie każdy mógł ją zgłębiać. Przekazywana potajemnie, w ukryciu i osobom wtajemniczonym. Być może dlatego wokół niej narosło wiele nieporozumień i ma ona do dziś swoich zwoleników i przeciwników.

Błędne interpretacje wynikają z niewiedzy i narosłych mitów oraz wrzucania do jednego worka wszystkiego co nieznane, magiczne i tajemnicze. Tymczasem ezoteryka to wiedza o nas samych, ścieżka prowadząca do naszej duszy i pozwalająca znaleźć odpowiedzi na odwieczne pytania typu: kim jesteśmy, dokąd zmierzamy, jaki jest nasz cel życiowy itp. Jest to szczególna nauka otwierająca umysły, serca, kierująca swoją uwagę na człowieka, duchowe poznanie i poszerzająca nasze postrzeganie rzeczywistości. 

Słowo „ezoteryka” pochodzi z języka greckiego esôterikos, od esôtero, gdzie esô oznacza "wewnątrz" czyli wszystko to co jest wewnątrz. Pierwsze użycie tego wyrazu zostało zapisane około roku 166 przez Lucjana z Samosaty w jego pracy „The Auction of Lives". 

Rozwój ezoteryki i jej popularnosć przypadały na XIX wiek. Po raz pierwszy to sformułowanie pojawiło się w 1828 roku w pracy “Histoire critique du gnosticisme et de ses influences” autorstwa Jacques'a Matter'a. Propagatorami tej nauki było Towarzystwo Teozoficzne i jego członkowie. Organizacja powstała w 1875 roku w Nowym Jorku. Jej założycielką była Helena P. Bławatska i pułkownik H.S. Ollcot. Towarzystwo miało na celu dążenie do wewnętrznej prawdy a ich motto przewodnie głosiło, że „nie ma religii wyższej nad prawdą". 

Ezoteryka nie jest ona ani nauką, ani religią, lecz sposobem postrzegania rzeczywistości. Poznając różne zagadnienia z tej dziedziny, zaczynamy lepiej wszystko rozumieć, analizujemy dane wydarzenie i szukamy głębszego sensu w tym co nam się przydarza. Sięgamy głęboko do własnego wnętrza, kierujemy się głosem naszego serca a więc i duszy.

źródło zdjęcia:

throatchakraImage